*سنگر طلبگی*

به نام خدا
گتره نویسی. کلثوم مقدس آهنگری
دعا کردن
یکی از مهم ترین آموزه های دینی که در همه ادیان الهی بر آن تاکید فراوان شده، دعا و نیایش با پروردگار است. دعا کردن یعنی طلبیدن و حاجت خواستن از یگانه آفریدگار عالم که غنی بالذات است و همه ذرات هستی محتاج و نیازمند ذات اقدس او.

بشر در طول عمر خود همواره برای رسیدن به رفاه و آرامش، در حال تلاش و تکاپو است اما اسباب و علل دنیای مادی نه تنها انسان را به آرامش نمی رساند، بلکه از آن طرف موجب سلب آرامش از او شده، موجبات ناراحتی و اضطراب او را نیز فراهم می کند.

از همین روست که آیات قرآن کریم و سخنان معصومین علیهم السلام بندگان را به دعا و مناجات با پروردگار تشویق نموده و تنها راه فرار از مشکلات و رسیدن به آرامش را یاد خداوند و حاجت طلبیدن از ذات مقدس او دانسته اند: “الا بذکر الله تطمئن القلوب” “ادعونی استجب لکم".

هرگاه انسان به دور از دغدغه های روزگار و فراقت از هر آن چه ذهنش را مشغول ساخته، به درگاه خداوند متعال روی آورده و با او مناجات می کند، سوای از آن که حاجت و نیاز خود را طلب می نماید، به یک آرامش روحی و جسمانی دست می یابد که هیچ گاه قابل مقایسه با عوامل مادی نیست.

هم چنین دعا کردن آثار تربیتی فراوانی هم در زندگی انسان دارد مانند خودسازی، ایجاد امید و نشاط، افزایش اعتماد به نفس و بالاتر از همه موجب اعتقاد به وجود پروردگار قادری خواهد شد که هرچند اسباب دنیای مادی از رفع نیازهای انسان ناتوانند اما ذات مقدس الهی بهتر از هرکسی به ابعاد وجودی او آگاهی داشته، خواسته هایش را می داند و بر اساس مصلحت او با وی رفتار خواهد نمود. 
۵ خرداد ۹۷. ساعت ۱۵.۴۳. حوزه علمیه